Τι είδαν τα μάτια μας

Αυτή είναι η ιστορία του tou_geo.
Η αδιαφορία σε όλο της το μεγαλείο...

Ημερομηνία: Ένα Σάββατο πρωί, πριν 3 χρόνια
Τόπος: Πεζόδρομος Περιστερίου

Σάββατο πρωί στην Δωδεκανήσου (κεντρικός δρόμος που περνάει μέσα από τον πεζόδρομο του Περιστερίου), και όπως πάντα γίνεται ο συνήθης πανικός.

Παρκαρισμένα αυτοκίνητα δεξιά και αριστερά, και διπλοπαρκαρισμένα αριστερά, αφήνοντας μία λωρίδα και για τα δύο ρεύματα. Όπως καταλαβένετε η κίνηση ήταν αφόρητη. Κούτσα, κούτσα προχωρούσαμε μέχρι που φτάνω στο σημείο με τα διπλοπαρκαρισμένα.

Για κακή μου τύχη, αποφάσισα να φερθώ ευγενικά, και να αφήσω να περάσουν κάνα-δυό από τα αυτοκίνητα που έρχονταν από το αντίθετο ρεύμα, και που εμποδίζονταν από τα διπλοπαρκαρισμένα. Περνάει ο πρώτος (ευγενικότατος, με ευχαρίστησε κιόλας), και είναι η σειρά του δεύτερου, ο οποίος προς μεγάλη μου έκπληξη δεν ήθελε να περάσει, αλλά να παρκάρει! Ναι, να παρκάρει!

Τριπλοπαρκάρει λοιπόν, κλείνοντας και την τελευταία λωρίδα κυκλοφορίας, και ετοιμάζεται να βγει να πάει στη δουλειά του. Όπως καταλαβαίνετε, εγώ μαζί και οι υπόλοιποι οδηγοί, πρώτα έκπληκτοι, και στη συνέχεια τσαντισμένοι, προσπαθούσαμε (μάταια) να τον πείσουμε ότι δεν γίνεται να παρκάρει εκεί, γιατί κλείνει τελείως το δρόμο. Ο ίδιος βέβαια θεωρούσε απόλυτα φυσιολογικό αυτό που είχε κάνει, και χρειάστηκε ένας (αρκετά μεγαλόσωμος) οδηγός, να τον πείσει πως δεν ήταν και τόσο λογικό.

Συμπέρασμα: Αφού τσεκάρετε ότι δεν υπάρχουν μεγαλόσωμοι κύριοι που μπορούν να σας δείρουν, παρκάρετε όπου θέλετε ανεξαρτήτως των συνεπειών. Εσείς την δουλειά σας να κάνετε, και οι άλλοι....